| Thema |
Algemeen
|
| Type | |
| Code | 076 |
| Wanneer |
03/12/2020 |
| Uur |
09:30u tot 16:30u |
| Waar |
Online |
| Prijs | € 135,00 - € 110,00 voor participanten |
| Uiterste inschrijvingsdatum | 01/12/2020 |
| Aantal uren vorming | 6,00u |
De uiterste inschrijfdatum voor deze activiteit is verstreken.
Afdrukbare fiche
Inschrijven via deze pagina is niet meer mogelijk. Wenst u nog deel te nemen? Stuur dan een e-mail naar kim.van.daele@sig-net.be
Diagnostiek / diagnostisch proces / toegankelijkheid / rouw / beleving / ethiek
Multidisciplinaire teams, werkzaam binnen een CAR, CLB, COS, CGG, K-dienst, OOOC, OBC of Referentiecentrum, zijn verantwoordelijk voor de diagnostiek van ontwikkelingsstoornissen bij kinderen en jongeren. Medewerkers van deze teams staan voor heel wat uitdagingen: enerzijds worden ze geadviseerd, o.a. door de Hoge Gezondheidsraad, om voorzichtig om te gaan met diagnostische etiketten. Anderzijds is een diagnose ook een toegangspoort voor kinderen en hun ouders om een beroep te kunnen doen op zorg en behandeling. Bovendien wedden ouders op verschillende paarden en gaan ze soms ‘shoppen’ bij andere (private) voorzieningen.
Dit symposium heeft tot doel om teams te helpen bij deze uitdagingen. We houden het diagnostisch proces onder een vergrootglas: kloppen ouders elders aan vanwege de wachtlijsten? Hoe wordt het diagnostisch proces ervaren door de cliënt? Waar het proces eindigt, begint voor het kind, de jongere, zijn ouders en familie een proces van rouw en verlies. Hoe gaan we daar het beste mee om? Ten slotte zoomen we in op de ethische dilemma’s waarmee we geconfronteerd worden in het licht van recente wetenschappelijke, technologische en maatschappelijke veranderingen.
Het symposium Insigt biedt een uniek perspectief op het diagnostisch proces: de toegankelijkheid, de beleving en de ethische dilemma’s worden onder de loep genomen, zowel vanuit het perspectief van de hulpverlener als vanuit de beleefde ervaringen van de cliënt en zijn context. We heten u van harte welkom!
Eva Cloet - De toegankelijkheid van multidisciplinaire diagnostiek van ontwikkelingsstoornissen bij kinderen, in Vlaanderen.
Eva Cloet, logopediste en Master in het Management en Beleid van de Gezondheidszorg, is onderzoeker op de VUB, Faculteit Geneeskunde en Farmacie, Departement Public Health en lid van onderzoeksgroep Organisation, Policy and Social Inequalities in Healthcare. Verder werkt ze als directeur van het Centrum voor Ontwikkelingsstoornissen in het UZ Brussel.
Hoe toegankelijk is het ontoegankelijke? En hoe het ontoegankelijke toegankelijker maken? Elk kind met een (vermoeden van een) ontwikkelingsstoornis zou toegang moeten hebben tot het soort diagnostiek dat het nodig heeft, op elk moment dat het nodig is in het zorgtraject dat het kind loopt.
Het huidige aanbod van multidisciplinaire diagnostiek van ontwikkelingsstoornissen bij kinderen binnen de hiervoor erkende en gesubsidieerde organisaties in Vlaanderen wordt echter gekenmerkt door onder andere lange wachttijden, grote financiële verschillen en hiaten in het aanbod. Dit resulteert in breuklijnen in het zorgtraject en een verhoogde kans op drop-out.
Eva Cloet licht de resultaten toe van het beleidsondersteunend onderzoek dat ze voerde naar de plaats van de diagnostiek binnen het zorgtraject van kinderen met ontwikkelingsstoornissen en de toegankelijkheidsproblematiek ervan. Samen met afgevaardigden uit de sector werd gezocht naar mogelijke opties om deze toegankelijkheid te verhogen.
Dr. Julie De Ganck - De beleving van de cliënt voor, tijdens en na een diagnostisch proces.
Julie De Ganck is directeur van het Kwaliteitscentrum voor Diagnostiek en doctor in de Psychologie (Ugent). Haar doctoraatsonderzoek focuste zich op het verband tussen psychopate persoonlijkheidstrekken en affectieve stoornissen bij jonge delinquenten enerzijds en de impact van een diagnose op de identiteitsbeleving van minderjarigen.
De laatste jaren wordt meer ingezet op de participatie van de minderjarige en zijn systeem in elke stap binnen de jeugdhulpverlening, dus tevens binnen de diagnostische fase. We evolueren hierbij van een ‘deskundigheidsmodel’ naar een ‘samenwerkingsmodel’ als basis voor kwaliteitsvolle diagnostiek en indicatiestelling. Het perspectief van de minderjarige en zijn systeem staan hierbij centraal, die optreden als ‘mede-onderzoeker’. Om een kwaliteitsvolle diagnostische praxis te kunnen realiseren, dient nagedacht te worden over wat de betekenis is van het diagnostisch proces voor de minderjarige.
Op basis van de resultaten van verschillende kwalitatieve onderzoeken wordt binnen deze presentatie ingegaan op de geleefde ervaring van jongeren tussen 8 en 18 jaar met een diagnostisch proces en de diagnose of indicatiestelling die hieruit volgt. Enkele vragen die zullen behandeld worden zijn: ‘Hoe wordt een diagnostisch traject en de hulpverlening die daarop geënt wordt, door minderjarigen ervaren? Wat is het effect van een diagnose op de (identiteits-)beleving?’.
Luc Claes - Er is een diagnose, en wat nu?! Rouw bij levend verlies en technieken die hierin helpend kunnen zijn.
Luc Claes is opgeleid als kinder- jongeren- en contextueel gezinstherapeut. Hij heeft meer dan 25 jaar ervaring in de jeugdhulpverlening waarvan meer dan 10 jaar in een voorziening voor jongeren met gedrags- en of emotionele problemen binnen het VAPH. Doorheen de jaren volgde hij nog tal van andere opleidingen om zijn expertise te vergroten (bv. Rond ADHD, ASS, drugpreventie, opvoedings- en ontwikkelingsproblemen, talenten, trauma, …). Luc heeft tevens een grote affiniteit in het werken met kinderen en jongeren met een mentale beperking. Luc is directeur in de groepspraktijk De Kanteling, werkt in de praktijk Kidz en AndersKan en is tevens mee bestuurder van Leren over Leven, leerschool voor contextuele hulpverlening.
Door plotse, ingrijpende gebeurtenissen of sluimerende moeilijke thema’s (overlijden, ziekte, beperking, echtscheiding, diagnose, relatiebreuk, ongeval, ontslag) geraakt een gezin soms uit balans en kan er een onevenwicht ontstaan in het persoonlijke, gezins- en/of familiale proces dat plaatsvindt naar aanleiding van het verlies. Hiervoor moeten we als therapeut en/of team waakzaam zijn. Waar een diagnostisch proces zijn einde kent, begint voor het kind/jongere, zijn ouders en familie een proces van rouw en verlies. Staan we hier voldoende bij stil? Maken we dit in het diagnostisch proces zichtbaar? Bespreekbaar? Of vinden we dit niet onze taak? Er is een diagnose, en wat nu?! Soms geraken kinderen, jongeren, volwassenen, gezinnen en families hierin hun houvast kwijt. Het lijkt alsof de grond onder hun voeten verdwijnt en iedereen een ‘andere taal’ spreekt, waardoor ze elkaar niet meer begrijpen. Wat betekent de diagnose voor elkeen in het gezins- en familiesysteem? Hoe gaat men hiermee om? Enzovoort. Het rouwproces en het stilstaan bij wat er niet meer is of niet meer kan, niet meer lukt, niet meer mag, niet meer…, verlopen voor iedereen anders. We staan stil bij de zoektocht vanuit verschillende passende technieken naar hoe er weer houvast, herkenning en verbinding gevonden kan worden, zodat elke betrokkene op een gepaste manier met zijn rouw kan omgaan en elkaars rouwreacties beter begrepen worden.
Prof. dr. Dan Bernard - Ethische dilemma’s t.g.v. recente wetenschappelijke, technologische en maatschappelijke veranderingen.
Prof. dr. Dan Bernard is kinderneuroloog en revalidatiearts. Hij is hoogleraar neurowetenschappen aan de ULB en medisch directeur van het Revalidatieziekenhuis Inkendaal. Hij ontving de Elsass Foundation Prize vanwege zijn vele inspanningen (onderzoek, colleges, het schrijven van boeken) die bijgedragen hebben tot de wetenschappelijke kennis over CP.
Wat is een diagnose? Hoe wordt die gesteld? Van wie is het 'afkomstig' en hoe wordt het gebruikt? Recente wetenschappelijke, technologische en maatschappelijke veranderingen nodigen ons uit om deze begrippen fundamenteel te herzien ten behoeve van kinderen met een atypische ontwikkeling.
Elke professional die geïnteresseerd is in of betrokken is bij het diagnostisch proces van kinderen en jongeren.
0 - 18 jaar
Early bird prijs blijft behouden.
Participanten: 110 euro / Niet-participanten: 135 euro
Uurregeling van de dag:
Accreditering werd aangevraagd i.s.m. de Vereniging van Revalidatieartsen.
Informatiemap, broodjeslunch en koffiepauzes inbegrepen
De uiterste inschrijfdatum voor deze activiteit is verstreken.
